«صدای آسمانی» در قرآن

{امام مهدی(عج) در قرآن - شماره 32}

«صدای آسمانی» در قرآن

عبد الرحمان میگوید به امام صادق(ع) گفتم: دشمنان، ما را سرزنش می کنند و به ما دروغگو می گویند! می گوییم "دو صِیحه (فریاد) آسمانی خواهد بود" می گویند وقتی هر دو آسمانیست پس چگونه فریاد حق از باطل شناخته می شود؟! امام فرمود: «شما چه گفتی؟» عرض کردم هیچ! فرمودند: به آنها بگویید هنگامی که آن فریاد بلند شود هر کس قبل از آن فریاد به آن ایمان آورده، آن را باور و تصدیق می کند؛ مگر خدای تعالی نفرمود:

أفَمَنْ یَهْدِی إِلَى الْحَقِّ أَحَقُّ أَنْ یُتَّبَعَ أَمَّنْ لَا یَهِدِّی إِلَّا أَنْ یُهْدَى فَمَا لَکُمْ کَیْفَ تَحْکُمُونَ [یونس/۳۵]

ترجمه:  آیا آنکه راهنمای به سوى حق است سزاوارتر به پیروی است یا آنکه خودش راهیاب نیست مگر راهنمائیش کنند؟! شما را چه شده؟ این چگونه قضاوتی است که دارید؟!

(البرهان فی تفسیر القرآن، ج۳، ص۲۹ ؛ الکافی، ج۸، ص۲۰۸)

عکس نوشته در ادامه مطلب