رفتن واژه ی تلخی است، برای منی که هر جمعه منتظر آمدن بودم
**أللَّهُمَ عَجِّل لِوَلیکَ أَلفَرَج**
**********
مادر جان سلام
روزهای روضه‌ات دارد از راه می‌رسد
پیراهن مشکی‌ام را بنا بود امشب به تن کنم، در شبِ آغاز ایام عزای تو
اما طوفانی آمد و مصیبت به کاشانه‌ی گریه کُنانَت زد.
مصیبتی که لباس عزا را زودتر بر تنمان نشاند
شنیده بودیم در کربلا حسینِ تو وقتی علمدارش نیامد، قامتش خم شد و بلند گریه کرد
اما به پای دیدن نمی‌رسید این شنیدن
چند روز پیش با دو چشم سَر دیدیم و با تمامِ وجود درک کردیم که علمدار نیاید بر اهل حرم چه میگذرد.
که «ولی» چگونه ناله سر میدهد با صدای بلند.
که چه آتشی از دلِ زینب گُر می‌گیرد
مادر جان! تمام فکر و آرزویم این شده که «سرباز» شوم برای مهدی تو که علم بر زمین نماند.
شهادت حضرت زهرا سلام الله علیها تسلیت باد
اگرچه به یقین انتقام خون های به ناحق ریخته شده شهدایمان را میگیریم، اما بغض و کینه ای که در دل داریم آرام نمی گیرد، مگر با ظهور حضرت قائم و انتقام الهی اش.
«اِنّا مِنَ المُجرِمِینَ مُنتَقِمُونَ»
بی تردید ما از مجرمان انتقام می گیریم [سجده/۲۲]
منبع : واحد مهدویت موسسه مصاف ایرانیان (در شبکه های اجتماعی Mahdiaran@) ؛ موسسه مصاف masaf.ir
درباره این سایت